میگرید، میخندد، فریاد میزند، سکوت میکند، خشم میگیرد، مهر میورزد، روزهایی را تا شب در خیابان و روزهایی را تا شب در تخت میگذراند، خودش را گاه در انزوا و گاه در هیاهوی جمع غرق میکند، و در همه حال عمیقاً خسته است.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
و ابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظِیمٌ ... «و از آنها روی برتافت و گفت: ای دریغ بر یوسف! و هر دو چشمش از ( غایت ) اندوه سفید شد و همواره غصه گلوگیرش بود.» سوره یوسف، آیه هشتاد و چهار.