امروز به مامان گفتم در فشار کار این یک ماه, بیش ترین حسرتم خواندن و نوشتن و خلوت بوده...واژه های تو بوی خلوت های ناب و عطر مریم می دهند یاس نازنینم.
۱۸ مهر ۹۴، ۱۷:۴۰
پاسخ:
آخ گفتی. من هم تمام این روزهای خیلی پرکار طولانی و خسته کننده در حسرت خلوت آرام خودم هستم. و نوشتن که دیر به دیر دست می دهد. عطر مریم از دل مهربان توست عزیز جان.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
و ابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظِیمٌ ... «و از آنها روی برتافت و گفت: ای دریغ بر یوسف! و هر دو چشمش از ( غایت ) اندوه سفید شد و همواره غصه گلوگیرش بود.» سوره یوسف، آیه هشتاد و چهار.